അങ്ങനെ കുറച്ചു നാളത്തെ തയ്യാറെടുപ്പിന് ശേഷം ഇടുക്കിക്കാരന്‍ പോലീസ് ടെസ്ടിനായി ബാന്ഗ്ലൂര്ക്ക്യാത്രയായി. കൂടെ പിതാശ്രീയും.
ട്രെയിന്‍ തൃശൂര്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ തന്നെ ആളുകളെ കൊണ്ട് നിറഞ്ഞു. ആദ്യമായി പോലീസ് ടെസ്റിന് പോവുന്നതിന്റെ ഒരു ചെറിയ ഭയവും, വെയിറ്റ് പൊക്കത്തിനനുസരിച്ച്ഇല്ലാത്തതിന്റെ ഒരു വിഷമവും ഒക്കെയായി അങ്ങനെ ഇരിക്കുകയാണ്.
അടുത്തിരുന്ന ഒരു മാന്യന്‍ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു.
ഞാനും ചിരിച്ചു.
പക്ഷെ ആ ചിരി അബദ്ധമായി പോയി എന്ന് പിന്നീട് മനസ്സിലായി.
ആ ചിരിയുടെ ബലത്തില്‍ അയാള്‍ എന്നെ ക്രോസ് വിസ്താരം ആരംഭിച്ചു.
"എങ്ങിട്ടാ...?"
"ബാന്ഗ്ലൂര്‍"
"അവിടെയാ ജോലി..?"
"അല്ല"
"ഓ... പഠിക്കുവാരിക്കും"
"അല്ല... ഒരു ടെസ്റിന് പോകുവാ..."
"എന്തോന്ന് ടെസ്റ്റ്...?"
"പോലീസിന്റെ"
"തനിക്കു തടി അത്ര പോരാ"
മാന്യനായ മനുഷ്യന്‍ ചുരുങ്ങിയ സമയം കൊണ്ട് ആ കമ്പാര്ട്ട് മെന്റിലെ എല്ലാവരെയും ഞാന്‍ പോലീസ്ടെസ്റിന് പോകുവാണെന്ന് അറിയിച്ചു.
എല്ലാവരും കേള്ക്കെ വീണ്ടും ഒരു കമന്റ് : "തടി കുറവാണെങ്കിലും പൊക്കം ആവശ്യത്തിനുള്ളത് കൊണ്ട്ചിലപ്പോ' കിട്ടിയേക്കും
കഷ്ടം... ഇയാള്ക്കൊന്നും വേറെ പണിയില്ലേ.....
പതിനേഴാം തിയതി വൈകുന്നേരം മജെസ്ടിക്കില്‍ എത്തി അവിടെ ഒരു ലോഡ്ജില്‍ താമസിച്ചു. പതിനെട്ടിന്ഫിസിക്കല്‍ ടെസ്റ്റ്, പത്തോന്പതിനു മെഡിക്കല്‍ ടെസ്റ്റ്. അങ്ങനെയാണ്. അറിയിച്ചിരിക്കുന്നത്.
അടുത്ത ദിവസം അതിരാവിലെ തന്നെ യെലഹങ്ക അടുത്തുള്ള ബി എസ് എഫ് ട്രെയിനിംഗ് സെന്ററിലെത്തി.
ഏഴുമണിക്കാണ് തുടങ്ങുന്നത്. അവിടെ ഗെയിറ്റിനടുത്ത് മസിലൊക്കെ വീര്പ്പിച്ചു കുറെ എണ്ണങ്ങള്‍.... അത് കണ്ടതെതന്നെ പകുതി കാറ്റ് പോയി. ഈശ്വരാ ഈ മസില്മാന്‍ മാരുടെ കൂടെ ഞാന്‍ എങ്ങനെ....
എന്തായാലും കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ എന്നെ പോലെ തടി കുറഞ്ഞ ജവാന്മാര്‍ എത്തി തുടങ്ങി... ആശ്വാസം
അകത്തു കയറി അവര്‍ പറഞ്ഞ കസേരകളില്‍ ഞങ്ങള്‍ വെയിറ്റ് ചെയ്യാന്‍ തുടങ്ങി. ആകെ എഴുപത്തി
ഒന്പതുപേര്‍. കോട്ടയം ഇടുക്കി എറണാകുളം തൃശൂര്‍ മേഖലകളില്‍ നിന്നുള്ളവരാണ് ആ ദിവസം.
ചിരിച്ചു കളിച്ചു വരുന്ന ഞങ്ങളെ കണ്ടു അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു മലയാളി ഓഫീസര്‍ പറഞ്ഞു...
"നീ ഒന്നും കൂടുതല്‍ ചിരിക്കണ്ടാ. ഇന്നലെ വന്ന പത്തന്പത് മലയാളികള്‍ ചിരിച്ചു കളിച്ചു വന്നു കരഞ്ഞോണ്ട്പോയി."
"എന്ത് പറ്റി സാര്‍..."
"ആദ്യത്തെ ഐറ്റം ആയിരത്തി അറുന്നൂറു മീറ്റര്‍ ഓട്ടമാണ്. അത് ആറു മിനിട്ടിനുള്ളില്‍ ഓടി എത്തണം. കൂടുതല്ആളുകളും പുറത്താവുന്നത് ഇതിലാണ്." '
ദൈവ സഹായം കൊണ്ട് അതില്‍ പുറത്തായില്ല. പക്ഷെ ഈ ഓട്ടം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ ആകെ മുപ്പത്തി രണ്ടുപേര്‍. ബാകി എല്ലാവരും ഔട്ട്.
കഷ്ടം...
അടുത്തത്‌ നൂറു മീറ്റര്‍ ഓട്ടം
പിന്നെ ലോങ്ങ്‌ ജമ്പ്
അത് കഴിഞ്ഞു ഹൈ ജമ്പ്, പിന്നെ ഷോട്ട് പുട്ട്.
ഇത്രയും കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ ഇരുപത്തി എട്ടു പേര്...
ഇനി തൂക്കി നോക്കലാണ്... അതായത് ഹൈറ്റും വെയിറ്റും നോക്കല്‍.
ഇടുക്കികാരന് ആവശ്യത്തില്‍ കൂടുതല്‍ ഉള്ളത് ഹൈറ്റ് ആണ്... എന്നാല്‍ ആവശ്യത്തില്‍ കുറവുള്ളത് വെയിറ്റും....
കൂട്ടത്തില്‍ എല്ലാ ഐറ്റത്തിലും മുന്പിലായിരുന്ന മൂന്നു പേര് ഹൈറ്റ് കുറവായതിനാല്‍ പുറത്തായി.
ദൈവത്തിന്റെ സഹായം കൊണ്ട് തൂക്കം അല്പം കുറവായിരുന്നെങ്കിലും അത് ഹൈറ്റില്‍ അട്ജസ്റ്റ് ചെയ്തു ഞാന്‍ ഇന്‍ ആയി....
കൂടെ ഇന്സ്പെക്ടറുടെ ഒരു ഉപദേശവും
"യു പുട്ട് ഓണ്‍ സം വെയിറ്റ്...ഒക്കെ?"
"ഓക്കേ... ഷുവര്‍ സാര്‍..."
അങ്ങനെ അന്നത്തെ കായികാഭ്യാസം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ ബാക്കിയായത് ഇരുപത്തി നാല് പേര്.
അടുത്ത ദിവസം മെഡിക്കല്‍ ടെസ്റ്റ്.
ഇരുപത്തി നാല് പേരെയും ആശുപത്രി വരാന്തയില്‍ നിരത്തി നിര്‍ത്തി.
ഇടയ്ക്ക് മുറിക്കകത്തും, പിന്നീട് പുറത്തുമായി പലവിധ ടെസ്റ്റുകള്‍.
എന്തായാലും ഈ ടെസ്റ്റുകള്‍ ഒക്കെ കഴിഞ്ഞപ്പോളെക്കും 'നാണം' എന്നൊന്ന് ഇല്ലാതായി.
മെഡിക്കല്‍ ടെസ്റ്റിലും പല കാരണങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു കുറെ പേര് ഔട്ട്. അങ്ങനെ ഞങ്ങള്‍ പതിനേഴു പേര് ആ ബാച്ചില്‍ നിന്നും സെലക്ടായി.
ഇനി ഇന്റെര്‍വ്യൂ എന്ന കടമ്പ കൂടി കടക്കണം...
